CONGRESS MARCH 12TH 2021

Protecting mental health and wellbeing at high risk jobs,
such as rescue workers, health care workers

• Steun en rugdekking van leidinggevenden en collega’s is een van de belangrijkste preventieve acties tegen het ontwikkelen van psychische klachten waaronder PTSS
• Het vraagt in een veeleisende context specifiek leiderschap gericht op samenwerking, steun, waardering, duidelijkheid, bescherming en hardiness (wat hebben we wel kunnen betekenen, hoe klein ook)
• Trainen van leidinggevenden in effectief leiding geven aan groepen in veeleisend werk, in samenhang met collegiale buddy support, is effectiever dan individuele preventieve training
• Vroeg signalering op collegiaal niveau, collegiale buddy steun en indien nodig vroegtijdige snelle hulp zijn meer effectief dan medische hulp later. De weg naar medische hulp wordt onvoldoende gevonden.
• Angst voor stigmatisering door leidinggevende en collega’s , de inschatting dat het een teken is van zwakte is de belangrijkste belemmering om problemen te bespreken en steun te zoeken
• De invloed van (stapeling van) dreiging van geweld, zonder dat dit daadwerkelijk plaats vindt wordt onderschat. Het vraagt voortdurende alertheid van de medewerker.
• Evenals indirecte blootstelling door herhaaldelijke of extreme confrontatie met nare prikkels of situaties.
• Het is van belang grenzen te stellen aan aantal jaren in intensieve frontlinie functies.
• Het is van belang hersteltijd op het werk, in een ritme in te plannen, om mensen op een natuurlijke manier te laten herstellen en te beschermen tegen de impact van stapeling van kritische incidenten. En zo ook ruimte te geven voor hun priveleven.
• Het is van belang dat een leidinggevende meedenkt in een realistisch rooster en belasting, om zo ook ruimte te behouden voor het priveleven. Een indirect stress signaal is, dat het priveleven wordt opgeofferd om het op het werk vol te houden. Het kan uiteindelijk leiden tot afname van effectiviteit in levenstaken prive, waardoor deze te weinig als buffer kunnen functioneren.
• De belangrijkste risicofactoren voor het ontwikkelen van psychische klachten, waaronder PTSS, is gemis aan sociale steun en een hoog ervaren niveau van stress in het leven. Deze factoren zijn van veel meer invloed dan; karaktereigenschappen, een moeilijke jeugd, voorgaande trauma’s e.d.
• De focus is teveel op opvang en steun direct na een kritisch incident. Echter dan moet natuurlijk herstel een kans krijgen. Daarvoor is hersteltijd en steun nodig. Het is belangrijk langer te volgen, met positieve aandacht en steun, vanuit leidinggevende en buddy. Onderzoek naar het natuurlijk verloop van herstel laat een periode van 2,5 maand tot een jaar zien, waarin de klachten langzaam afnemen.
• Er is te weinig aandacht voor de fysieke gevolgen van blootstelling aan stapeling van geweld in de loopbaan. De problematiek van stapeling van krachten op het lichaam en hoofd is oa bekend geworden bij American Football. Een voorbeeld hiervan is NAH (niet aangeboren hersenletsel), pijnklachten, problemen aan het bewegingsapparaat, hartproblemen. Door teveel psychologiseren kan fysieke problematiek gemist worden. Bij functies met blootstelling aan geweld en fysieke risico’s, is het aan te raden altijd vooraf aan de psychologische  behandeling een fysieke screening te laten plaats  Verder moeten bedrijfsartsen dit meenemen in hun screening en consulten.